กฏแห่งกรรม


1. เหตุใดคุณมีเสื้อผ้าแพรพรรณอันงดงามสวมใส่มากมายเพราะชาติก่อนคุณเคยถวายจีวรแด่พระสงฆ์
2. เหตุใดชาตินี้คุณมีอาหารดีดีรับประทานอยู่เสมอ เพราะชาติก่อนคุณเคยทำทานอาหารแก่คนยากจนใน
ชาติก่อน
3. เหตุใดชาตินี้คุณอดอยากยากจน ไม่มีเสื้อผ้าดีดีสวมใส่เพราะคุณตระหนี่ขี้เหนียวไม่ยอมทำทานคนจน
ในชาติก่อน
4. เหตุใดชาตินี้คุณมีบ้านเรือนใหญ่โต เพราะคุณเคยถวายข้าวสารเข้าวัดในชาติก่อน
5. เหตุใดชาตินี้คุณมีความเจริญรุ่งเรืองและมีความสุขมาก เพราะคุณเคยถวายเงินสร้างวัดในชาติก่อน
6. เหตุใดชาตินี้คุณเป็นคนสวย และรูปงาม เพราะคุณเคยถวายดอกไม้สดบูชาพระด้วยความเคารพใน
ชาติก่อน
7. เหตุใดชาตินี้คุณเป็นคนฉลาดปราดเปรื่องมีปัญญาดี เพราะคุณเคยเป็นพุทธมามกะและทานมังสวิรัติใน
ชาติก่อน
8. เหตุใดชาตินี้คุณเป็นที่รักของทุกๆคนและมีเพื่อนมากมาย เพราะคุณเคยสร้างมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีต่อทุกคน
ในชาติก่อน
9. เหตุใดชาตินี้คุณมีพ่อ แม่ไม่อยู่พร้อมหน้า เพราะ คุณไม่เคารพและไม่ช่วยเหลือ ไม่ดูแคลนคนไร้ญาติในชาติก่อน
10. เหตุใดชาตินี้คุณเป็นเด็กกำพร้า เพราะคุณเคยยิงนก ตกปลาและพรากสัตว์ในชาติก่อน
11. เหตุใดชาตินี้คุณมีอายุยืนแข็งแรงเพราะคุณเคยปล่อยนกปล่อยปลาสิ่งมีชีวิตในชาติก่อน
12. เหตุใดชาตินี้คุณอายุสั้น เพราะชาติก่อนคุณเคยฆ่าสัตว์มากมายในชาติก่อน
13. เหตุใดชาตินี้คุณเป็นคนรับใช้ เพราะชาติก่อนคุณเคยดูถูกเหยียดหยามคนจน
14. เหตุใดชาตินี้คุณมีดวงตาสดใส เพราะชาติก่อนคุณเคยเติมน้ำมันตะเกียงและจุดไฟบูชาพระ
15. เหตุใดชาตินี้คุณโง่ปัญญาอ่อนและหูหนวก เพราะชาติก่อนคุณเคยด่าว่าและหยาบคายต่อหน้าพ่อแม่
16. เหตุใดชาตินี้ต้องเกิดเป็นม้าวัวควายเพราะชาติก่อนเป็นหนี้ไม่จ่ายคืน
17. เหตุใดชาตินี้คุณต้องตายเพราะยาพิษเพราะชาติก่อนคุณเจตนาวางยาในต้นน้ำลำธารให้เป็นพิษ
18. เหตุใดชาตินี้คุณจึงแขวนคอตาย เพราะชาติก่อน คุณใช้ตะข่ายล่าและดักสัตว์
19. ถ้าชาตินี้คุณฆ่าเขา ชาติหน้าเขาก็จะฆ่าคุณและจะฆ่ากันไป-มาไม่มีสิ้นสุด
20. ถ้าชาตินี้คุณบอกเล่ากฏแห่งกรรม คุณจะเป็นที่เคารพนับถือมากมายในชาติหน้า

10 ปี กับ 1 วันที่เหลืออยู่‏...



.......ความทรงจำเป็นสิ่งที่มีค่ามากสำหรับคนบางคนโดยเฉพาะคนที่มีเวลาดีๆที่ใช้กับคนรัก
ยิ่งเป็นช่วงเวลาที่หลายคนหวงแหนต้องระลึกไว้ในความทรงจำ ต้องถนอมดูแลให้ดี
หลายคนจึงไม่อาจตัดใจจากวันเก่าๆ ได้เสียทีเพราะว่ามีความสุขกับการได้คิดถึงอะไรดีๆ
ที่ผ่านไปโดยลืมนึกไปว่าสิ่งที่ผ่านไปแล้วจะไม่มีวันย้อนกลับคืนมาได้อีกหากจะต้องตัดใจลืมหรือเดินจากอดีตมาก็ไม่ได้อีกเพราะเหตุผลที่ว่า "เสียดายเวลา" ที่คบกันมา
.......บางคนคบกันมานานจนแทบจำไม่ได้ว่าเคยยิ้มให้กับความรักครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่เพราะหลังๆ มาก็อยู่แต่กับความทุกข์จนนึกภาพความสุขไม่ออก แต่ที่ไม่กล้าเลิกเพราะยังคิดถึง
วันเก่าๆแค่เสียดายเวลาที่คบกันมาเนิ่นนานโดยไม่คิดเลยว่า ทุกๆวันของวันนี้ พรุ่งนี้และวันต่อๆไปก็จะกลายเป็นเพียงวันเก่าๆ ที่น่าเสียดายและ...เวลาที่น่าเสียดายก็จะเพิ่มขึ้นๆจริงๆ แล้ว
.......วันคืนในอดีตไม่ได้สร้างประโยชน์อะไรให้กับเราเลยนอกจากมีไว้ให้ "นึกถึง"...และเก็บไว้เป็นบทเรียนแห่งความทรงจำ..อาจจะทำให้เรายิ้มได้บ้าง แต่ทำให้เราคาดหวังไม่ได้เราจะไปหวังว่าวันหนึ่ง วันเหล่านั้นจะกลับมาหรือจะไปเฝ้าฝันว่าความสุขเหล่านั้นยังคงเป็นปัจจุบันหรือหลอกตัวเองว่าตอนนี้ทุกอย่างยังคงเป็นเหมือนเดิมจะยังไงก็แล้วแต่คือการหลอกตัวเองทั้งนั้น...
.......ยอมรับเถอะว่าทุกอย่างได้ผ่านไปแล้ว และจบไปแล้วความทรงจำเป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้นเวลาที่ผ่านมาไม่ว่าจะ 1 ปี 5 ปี หรือกี่สิบปีก็ไม่ได้มีความหมายมากไปกว่า..หนึ่งวันข้างหน้าที่เราจะต้องมีชีวิตใหม่ที่เราจะต้องเริ่มต้นใหม่เมื่อคนเราต้องอยู่กับปัจจุบันเพื่อที่จะสร้างอนาคตให้ตัวเองได้อยู่ในอนาคตที่ดีเวลา 10 ปี กับวันคืนที่เคยหวานชื่นไม่ได้ยิ่งใหญ่ไปกว่า 1 วันแห่งการเริ่มต้น1 วันแห่งการแปรเปลี่ยนชีวิตของเราทั้งชีวิตให้ดีกว่าที่เป็น...หากจะเสียดายเวลา ไม่ต้องเสียดายเวลาที่คบกันมาหรอก...ให้เสียดายเวลาในวันข้างหน้าที่จะอดทนคบไปทั้งที่ไม่มีอะไรแล้วจะดีกว่าแล้วยังจะมาเสียดายอดีต..นึกดูดีๆ ว่าเสียดายอนาคต ดีกว่าไหม ?..." ความรักก็เหมือนกับเหรียญ แหวน หรือชิ้นส่วนเล็กๆเพราะเมื่อไหร่ที่มันหลุดมือตกลงพื้น มันจะต้องกลิ้งไปยังซอกที่มืดที่สุด และลึกที่สุดจนเรามองไม่เห็น และเอื้อมไม่ถึง..."